อุปมาพรหมจรรย์กับแก่นไม้ สะเก็ดพรหมจรรย์ เปลือกพรหมจรรย์ กระพี้พรหมจรรย์ แก่นพรหมจรรย์ สรุปพรหมจรรย์ พระพุทธรูปยุคคันธาระ พระพุทธรูปยุคอู่ทอง ยุคคุปตะและหลังคุปตะ พระพุทธรูปยุคปาละเสละ พระพุทธรูปยุคทราวดี ยุคลานนาและเชียงแสน ยุคมถุราอมราวดี พระพุทธรูปยุคลังกา พระพุทธรูปยุคลบบุรี พระพุทธรูปยุคสุโขทัย พระพุทธรูปยุคศรีวิชัย ยุคอินเดียโบราณ ทำบุญตักบาตร รักษาศีล ฟังเทศน์ฟังธรรม ทุกวัน ธรรมผ่อนคลาย สะอาด        สะอาดกาย สะอาดวาจา สะอาดใจ เป็นครรลอง ใช้ศีล ใช้ศีล ใช้มาธิ เข้าถึง ไว้รักษา ไม่มัวหมอง เข้าครอบครอง ซึ่งปัญญา สว่าง        สว่างใดเล่า ธรรมลิขิต ใช้ปัญญา เป็นปัจจัย เท่าสว่าง พบทาง แห่งพุทธ พ้นทุกข์ แห่งดวงจิด สว่างไสว พิสุทธิ์นัย สุขนิรันดร์ สงบ        อันจิต ทุกข์จึงผลาน กิเลสเผา ชีวิตนี้        พุทธองค์ เพื่อพิชิต ถึงสงบ และความฝัน มนุษย์ สนุก หมองเศร้า จีงระทม ทรงสอน กิเลสได้ โปรงใส คือนิพพาน สุดฟุ้งซ่าน สุขหน่ายหนี ไม่ปราณี ตรมอันต์ ให้ฝึกจิต ไม่ผลิกผัน ใจสุขพลัน ไม่นานเลย นิพพาน        พระนิพพาน ทุกคนปรารถน์ ไม่มีทุกข์ สุญญตา        เมื่ออยากถึง ขยันฝึก ฝึกสลัด ความมือมน ยอดสุด อยากถึง ไม่มีสุข จิตว่าง พระนิพพาน เจริญจิต กิเลสหมอง หมดไป พุทธศาสน์ คนึงหา ทุกเวลา กลางกมล ให้หมั่นตรึก วิปัสสน์ฝน ครองใจตน ใจว่างเอย ฯ (พระมหากล้าย  ญาณพโล  ประพันธ์) พระเณรผู้นำวิญญาณ พระเณรผู้นำวิญญ์ นำคนสู่ปัญญา บัดนี้ ข้าฯ สงสัย พระธรรมนำรื่นรมย์ ทำตัวเป็นแกะดำ มุ่งกิจมิใช่สิ่ง พุทธหนอน่าอนาถ ในธรรมนำสบาย นำตนสู่วิบาก ตัณหาก็โรมรัน พระเณรมีจิตเตือน พระธรรมจงชำเลือง จงนำคำสอนพุทธ ช่วยนำชาวภารา ชีวิตจะล้ำเลิศ สุขใจเหลือประมาณ ฝึกตนสิ้นกิเลสา ผู้มีค่าทางสังคม พระเณรไหนใจสั่งสม ทำเรื่องขมตรมจริงจริง ศาสน์พุทธช้ำเพราะผีสิง จิตประวิงดิ่งอบาย พระเณรขาดจิตขวนขวาย พาจิตย้ายสู่ทางตัน ซึ่งทุกข์ยากอย่างมหันต์ ชีวิตสั้นอย่าใช้เปลือง อย่าเลอะเลือนเหมือนชาวเมือง ปลดเปลื้องตนด้วยปัญญา บริสุทธ์สิ้นปัญหา สู่มรรคาอันสุขนาน แสนประเสริฐหาใดปาน กล่าวถึงท่านมิเลือนเลย ฯ (พระมหากล้าย ญาณพโล ประพันธ์) พรปีใหม่ (ทุกปี) ปีใหม่ใจพ่อพร่ำ หมั่นฝังปลูก สังคมที่ฟอนเฟะ มันร้อนดุจเปลวไฟ วันหนึ่งพ่อได้เห็น วัยรุ่นวุ่นน่ากลัว กลางคืนเที่ยวยันรุ่ง การเรียนทิ้งห่างกาย สิ่งร้ายยาเสพติด วัยรุ่นแต่ละคน ผู้ใหญ่ใจเป็นเปรต ทำตัวเหมือนกับพราน ลูกรักพ่อประจักษ์ อย่าพิศด้วยอารมณ์ พุทธท่านทรงสอน จงตรองด้วยวิญญาณ์ เรื่องรักพักไว้ก่อน ชีวิตไม่ร้าวราญ อดทนและตรองตรึก ความดีคู่วิชา การเรียนเพียรให้จบ ชิวิตไม่ผกผิน ปีใหม่จงมีสุข ปลอดภัยทุกโมงยาม หวังเตือนย้ำจำเถอะลูก ทำสิ่งถูกลูกสุขใจ ซึ่งเละเทะแสนเหลวไหล จงผลักไปให้ห่างตัว มันช่างเป็นสิ่งมืดมัว ทำเรื่องชั่วกลั้วอบาย จิตจรุงมุ่งฉิบหาย ไปขวนขวายทางอับจน พาชีวิตให้สบสน ต่างหมองหม่นอันธกาล ทำทุเรศเดรัจฉาน อันธพาลพผาญสังคม ผู้ใหญ่มักสร้างทางจม จงคลายปมด้วยปัญญา จงสังวรแก้ปัญหา พาชีวาพ้นภัยพาล อย่ารีบร้อนให้เสียการณ์ ทั้งการงานจะมีมา ขยันฝึกศึกษาหา เป็นพลาเลี้ยงชีวิน เผื่อได้พบช่องทางยิน ทั้งกายินสง่างาม ทั้งความทุกข์จงเกรงขาม พระรัตน์สามอภิบาล (พระมหากล้าย ญาณพโล ประพันธ์)